Dag 455 Failure to Appreciate.

Op mijn werk hoor ik dat een deelnemer tegen collega’s zegt dat ik niets doe voor hem. Mijn collega’s werken in een andere ruimte en ik vang hun gesprek op. Innerlijk reageer ik met verbazing en denk ‘vorige week nog heb ik de man ondersteunt bij drie praktische vragen en ik heb toen verdomme tijd vrij gemaakt om hem te ondersteunen’. Tijdens deze ontmoeting heb ik naar hem geluisterd en hem de erkenning gegeven dat ik hem gehoord heb, geholpen en ondersteunt bij zijn praktische vragen. Nu ik de man hoor zeggen dat ik niets voor hem doe realiseer ik me dat ik in mezelf verontwaardiging ervaar.

Ik besluit naar de werkruimte van mijn collega’s te gaan en zeg ‘goedemorgen’ waardoor de man mij ziet en achter mij aanloopt als ik weer richting mijn werkruimte loop waar hij vervolgens zijn verontwaardiging begint te spuien. Als ik de man zeg ‘ik stop met deze discussie waarop hij mijn werkruimte verlaat’ realiseer ik me dat ik naar de werkruimte van collega’s ging om bij de man verhaal te halen naar aanleiding van zijn onjuiste uitspraken.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik in mijzelf verontwaardiging ervaar nadat ik de man hoor zeggen dat ik niets voor hem doe.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik innerlijk verbazing ervaar omdat de man zegt dat ik niets voor hem doe.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat de man mij vals beschuldigd.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik vervolgens innerlijk participeer in de energie van verontwaardiging.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard  dat ik innerlijk miskenning ervaar omdat de man mijn ondersteuning bekritiseert.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik vervolgens naar de werkruimte van mijn collega’s loop om bij de man verhaal te halen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik niet de tijd neem om naar de man zijn argumenten te luisteren.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik de man terechtwijs omdat ik van hem excuses verlang.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik innerlijk verontwaardigd reageer en de keuze maak om de man te overtuigen van zijn ongelijk met argumenten ‘ik heb vorige week wel tijd vrij gemaakt en je ondersteunt bij praktische vragen’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik de man verwijt ‘jij denkt zwart wit’ en ‘alles of niets alsof daar niets anders tussen zit’

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te denken ‘het is nooit goed genoeg wat ik doe’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik in mijzelf verontwaardiging ervaar omdat de man onjuiste informatie verstrekt aan mijn collega’s.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik verontwaardig reageer ‘omdat de man onjuiste informatie verstrekt’ waardoor ik denk ‘hoe zullen mijn collega’s mij nu beoordelen’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik innerlijk irritatie ervaar nadat de man zijn verontwaardiging begint te spuien.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat de man mijn inzet niet waardeert.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat mijn collega’s mijn inzet negatief kunnen beoordelen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik verontwaardig reageer naar aanleiding van onjuiste informatie.

Ik vergeef mijzelf dat ik in mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik participeer in de energie van verontwaardiging omdat ik voor mijn inzet ‘innerlijk naar erkenning verlang.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard nadat ik in reactie schiet besluit dat ik de man ter verantwoording wil roepen voor zij onjuiste uitspraken.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik de man ter verantwoording wil roepen omdat ik geen verantwoordelijkheid neem voor de verontwaardiging die ik innerlijk ervaar.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik innerlijk mijn toewijding en praktische inzet niet erken.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik ondanks mijn praktische ondersteuning aan de man tóch verontwaardiging in mijzelf ervaar.

Als en wanneer ik naar aanleiding van onjuiste uitspraken van een ander innerlijk verontwaardiging ervaar, Stop en Adem.

Ik realiseer me zie en begrijp dat ik in verontwaardiging schiet als ik innerlijk ervaar dat anderen mijn inzet negatief kunnen beoordelen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard ondanks dat ik overtuigd ben van het feit dat ik de man de gelegenheid heb geboden dat hij praktische zaken kan regelen ‘vervolgens toch in reactie schiet’ omdat ik onbewust nog denk dat wat ik ook doe toch nooit goed genoeg zal zijn.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik mijn collega’s eigenlijk wil overtuigen dat ik goed genoeg ben.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard te denken dat ik het risico loop dat mijn inzet door anderen negatief beoordeeld kan worden.

Als en wanneer ik denk dat anderen mijn inzet negatief beoordelen, Stop en Adem.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik ondanks mijn overtuiging dat ik de man effectief ondersteunt heb, me realiseer dat ik me innerlijk identificeer met de energie van miskenning die rondspookt in mijn geest als mijn mantra ‘wat ik doe zal tóch nooit goed genoeg zijn’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik mij gedraag als het slachtoffer van mijn miskenning.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik overtuigd ben van mijn gedachten ‘waar doe ik het allemaal voor want wat ik doe zal tóch nooit genoeg zijn’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik mijzelf beschuldig omdat ik mijn praktische inzet negatief beoordeel.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik ondanks de praktische effectieve ondersteuning aan de man, twijfel aan de effectiviteit van mijn inzet omdat ik mijn collega’s tóch wil bewijzen wat ik gedaan heb voor hem ‘goed genoeg was in dat moment’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik anderen wil overtuigen en bewijzen ‘dat ik goed genoeg ben’.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard ondanks wat goed gaat tóch verontwaardig reageer als anderen mijn inzet negatief waarderen.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard doordat ik focus op wat fout gaat innerlijk negativiteit en verontwaardiging ervaar.

Ik realiseer me dat de man mij laat zien dat ik focus opdat wat er innerlijk in mij fout gaat.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik focus opdat wat er innerlijk fout gaat waardoor ik niet zie dat ik de man dankbaar mag zijn dat hij mij laat zien dat ik innerlijk verontwaardiging manifesteer als ik veronderstel dat ik van anderen geen erkenning ontvang omdat ik naar positieve erkenning en waardering verlang.

Als ik innerlijk de energie van miskenning ervaar, Stop en Adem.

Ik ga met mezelf de verbintenis aan dat ik praktische ondersteuning aan deelnemers per deelnemer beschrijf in een document waardoor ik mijn praktische ondersteuning effectief onder ogen kom en zie dat ik toegewijd ben en mijn praktische inzet kan bijstellen op punten die nog om aandacht vragen.

Dag 386 negotiate with troublemakers

Tijdens een gesprek ervaar ik weerstand in mijzelf naar aanleiding van de manier waarop de ander informatie verstrekt. Ik realiseer mij dat ik denk ik vind de manier waarop jij jouw informatie communiceert autoritair, belerend, pedant en irritant. Ik realiseer mij dat ik deze weerstand wil Doorademen. Dit lukt niet onmiddellijk waardoor ik het chat gesprek verlaat.

De kunst van een geslaagde onderhandeling is dat beide partijen proberen de sfeer van confrontatie om te buigen in een sfeer van samenwerking. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Als iemand tegen je ingaat, ben je geneigd om de confrontatie aan te gaan. Of om juist te snel toe te geven omwille van de goede verstandhouding.

Troublemakers zijn mensen die onrust veroorzaken. Negotiate – onderhandelen – met onrustokers betekent voor mij dat ik de onrust die ik ervaar in mijzelf onder ogen moet komen zodra ik problemen ervaar en weerstand omdat de manier van communiceren van de ander mij overweldigd.

Belerend – pedant – als iemand op een kleinerende manier informatie geeft.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik informatie van mijn gesprekspartner als kleinerend ervaar. Als en wanneer ik de communicatie van een ander in mijzelf ervaar als kleinerend, dan stop en Adem. Ik realiseer mij dat ik in zo’n moment in mijn fysieke lichaam spanning ervaar, in mijn buik en keel, waardoor mijn ademhaling onregelmatig wordt.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik de informatie van mijn gesprekspartner ervaar als een terechtwijzing. Als en wanneer ik de informatie communicatie van een ander als terechtwijzing ervaar, dan Stop ik en Adem. Ik realiseer mij dat ik denk ‘door jouw manier van communiceren ervaar ik irritatie’ en denk jij profileert je met woorden waarmee jij mij wil overtuigen alsof jouw argumenten beter zijn dan de mijne.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik de informatie van mijn gesprekspartner ervaar alsof mijn argumenten minder zijn. Als en wanneer ik naar aanleiding van argumenten van een ander irritatie ervaar, dan stop ik en Adem. Ik realiseer mij dat ik mij in mijn argumentatie niet gehoord voel en daardoor minderwaardig voel. Als en wanneer ik mij minderwaardig voel, dan Stop ik en Adem. In een van mijn vorige blogs heb ik mij ten doel gesteld dat ik mijn reactie wil stoppen en doorademen. Deze vaardigheid heb ik net toegepast. Ik heb mijn blog geschreven en ik realiseer mij dat de spanning uit mijn mind binnen mijn fysiek, wegebt.

Als en wanneer ik spanning ervaar, dan stop ik en Adem. Ik realiseer mij dat ik ben weg gegaan uit de chat situatie, ging doorademen en mij realiseer zie en begrijp, dat ik mijn gesprekspartner niet ging overtuigen met mijn argumenten omdat ik mij verongelijkt voelde. Als en wanneer ik mij verongelijkt voel, dan Stop ik en Adem. Ik realiseer mij, zie en begrijp dat ik in het verleden met tegen argumenten mijn innerlijke irritatie wilde ombuigen door de ander te provoceren om zijn argumenten bij te stellen waardoor mijn innerlijk irritatie wegebde.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik in het verleden met tegenargumenten mijn innerlijke irritatie wilde reguleren waardoor ik mij nu realiseer dat hierdoor juist mijn innerlijke irritatie gevoed werd.

Ik vergeef mijzelf dat ik mijzelf heb toegestaan en aanvaard dat ik mijn innerlijke irritatie wilde ombuigen door de ander te provoceren. Als en wanneer ik in reactie schiet een ander wil provoceren en overtuigen, dan Stop ik en Adem. Ik realiseer mij als ik iemand anders wil provoceren en overtuigen van mijn gelijk, om mijn verongelijktheid om te buigen, in mijn gedrag participeer in het belerend en pedant karakter, door de energie van dit karakter, ongelijkheid manifesteer.

Ik realiseer mij zie en begrijp dat mijn participatie in belerend pedant gedrag vandaag heb vermeden door de irritatie Door te ademen en weg te gaan uit de chat met mijn gesprekspartner.