Wat had ik als kind het meest nodig, wat ontbrak er zo pijnlijk?
- Iemand, de held, die zich zonder terughoudendheid voor mij inzet.
- Die niet eist dat ik anderen begrijp.
- Die niet verwacht dat ik grip heb op wat er gebeurt.
- Iemand die mijn nood ziet en die bereid is en in staat is om in te grijpen.
Waarom deze bondgenoot ook ontbrak, Nu heb ik die: mezelf!
Als ik mezelf bevrijdt uit situaties waarin ik als kind behoefte had aan steun, dan doe ik een belangrijke ervaring op: die van zelfredzaamheid.
Vroeger was ik slachtoffer van de omstandigheden, dat is nu eenmaal zo als kind.
Iemand die niet eist dat ik anderen begrijp had ik nodig. Dit in tegenstelling tot opvoeder instructies. Mij werd aangeleerd dat ik moest gehoorzamen, hetgeen ik heb als zijnde beperkt en autoritair.
Voor het innerlijk kind is er geen tijd!
Wat jou traumatiseerde werkt nog steeds door. Gehuld in een heleboel emoties. Dempend materiaal. Omwikkeld met prikkeldraad. Beveiligd met explosieven!
Je verdedigingsmechanisme werkt precies zo!
Klinkt dit KRAS?
JE MERKT HET ALLEEN NIET. OMDAT JE ER ONBEWUST, ‘HEEL EFFECTIEF’ OP LET DAT NIEMAND IN DE BUURT VAN DE PIJN KOMT. EN DAT IS MAAR GOED OOK.
De AanLeiding Kennen 