De gedachte aan normoverschrijdend gedrag werd me voorgeschreven. Fatsoen doen ingepeperd. Dit door de voorspiegelaars. Hypocrisie ten top omdat deze norm door hen zelf werd overschreden.’
Ik realiseer me zie en begrijp dat ik door deze overschrijding innerlijk vertwijfeling ervaarde. Alertheid en onveiligheid werden eigenschappen waardoor ik steeds meer onzekerheid ging ervaren. Ook angst voor afkeuring en afwijzing kwamen in beeld. Overschaduwd door mijn idee welk gedrag nu eigenlijk gewenst en betamelijk was!? Uitgevaardigde orders: ‘Niet schreeuwen, verboden om te schelden, niet te hard praten. De norm was ‘netjes spreken’. Wat me vervolgens door hen geserveerd werd was schuttingtaal. Onbetamelijke luidkeelse scheldwoord canonades.
‘If I feel disgusted, then it must be inappropriate behaviour.’
Dus telkens ‘Als ik walging voel, dan moet het ongepast gedrag zijn.’ Maar: ‘Behandel anderen zoals u wilt dat zij u behandelen. Dat is in het kort wat Mozes en de profeten hebben gezegd.’
Mattheüs 7:12 HTB
Als ik handel vanuit walging dan reageer ik vanuit het zaad van de vrucht van de boom van de afstandelijke beschermer, hetgeen ik verafschuw, dus dan reageer ikzelf vanuit walging.
Dus: ‘ik realiseer me zie en begrijp.’
Waarheid is dus per definitie onderhevig aan falsificatie waarbij alles opnieuw aan deze kritische methode van de falsificatietheorie onderworpen wordt en onze ervaringskennis groeit.
De groei van kennis impliceert ook dat de toekomst onvoorspelbaar is, niet vast te leggen, niet te determineren.
Dat mijn vaak onbewuste mening over….. beslissend is voor mijn houding ten aanzien van mezelf en van de ander. Kennis groeit door trial and error-eliminatie en het permanent zoeken naar fouten. Het vinden van de beste manier om tot een gewenst resultaat of een juiste oplossing te komen door één of meer wegen of middelen uit te proberen en fouten of faaloorzaken op te merken en te elimineren. Dat mijn beste ‘goede’ manier niet óók de beste manier hoeft te zijn en onderhevig kan zijn aan variatie.
Variëteit brengt jeu in de tent. Verevenwichtiging van zijn van hetgeen was, is. Wat verwachting was aanleiding vormt. Omdat mijn ‘goed’ een totalitair geloofs systeem van het ideale, in wezen geslotene absolute impliceert. Een frikandel speciaal waarin het sneetje alvorens uitjes eerst mayonaise wordt gedrapeerd, in plaats van de currie eerst en dan de look.
Dus omdat en dientengevolge ben ik afgeleid en het is daarom en dies dat ik walg.
De AanLeiding Kennen 