Gezelligheid (zie voor context vorige blog) geeft een bepaalde aangename omstandigheid of innerlijke ervaring weer. Een vorm van knusheid, vriendelijkheid, huiselijkheid, vertrouwdheid, kneuterigheid enzovoort. Meestal heeft gezelligheid te maken met anderen samen te zijn (in goed gezelschap). Het kan ergens gezellig zijn (de sfeer), iemand kan gezellig zijn, maar bijvoorbeeld ook een interieur kan gezellig zijn. bron: Wikipedia.
Gezelligheid: gezellig maken (knusse sfeer) het naar je zin maken. Vertrouwdheid? Veiligheid? me innerlijk welkom ervaren? vriendelijkheid? huiselijkheid? met anderen samen zijn in goed gezelschap?
Zoals je ziet roept de term gezelligheid innerlijk vraagtekens bij me op.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik als kind de sfeer thuis niet als een aangename omstandigheid heb ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik de omstandigheid thuis, innerlijk niet als vertrouwdheid heb ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik de omstandigheid thuis, innerlijk niet als veilig heb ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik de omstandigheid thuis, innerlijk niet als ‘ik ben welkom’ heb ervaren’.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik de omstandigheid thuis, innerlijk niet als gezellig heb ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik de sfeer thuis innerlijk als voorspelbaar onvoorspelbaar heb ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik de sfeer thuis innerlijk heb ervaren als een plek waar ik alert was en voorbereid op dreigend gevaar.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik als kind innerlijk de keuze heb gemaakt dat ik mijn angst voor onheil en onveiligheid onderdrukt en gemaskeerd heb achter een vriendelijke glimlach.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik als kind innerlijk de keuze heb gemaakt dat ik mijn angst voor onheil en onveiligheid onderdrukt en gemaskeerd heb achter een vriendelijke glimlach met als doel om de goede vrede te bewaren.
Als en wanneer ik innerlijk onheil en onveiligheid ervaar, stop en adem. Ik realiseer me, zie en begrijp dat ik als kind de sfeer in huis innerlijk als onheilspellend heb ervaren.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik als kind het ideaalbeeld van vriendelijkheid heb aangemeten om heftige emoties in mezelf te verdringen en onderdrukken om mezelf te beschermen om maar niet te denken dat de situatie ieder moment kon omslaan in een onveilige, onaangename, onheilspellende sfeer.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik slecht was omdat mijn ouders ruzie kregen naar aanleiding van mijn gedrag.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat de slechte sfeer in huis door mij werd veroorzaakt.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik door mijn ouders onvoldoende gewaardeerd en beschermt werd.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik vriendelijke zogenaamde ‘klantvriendelijke blikken en gedrag van mijn ouders’, innerlijk heb ervaren als onvoorspelbaar, schijnheilig en hypocriet.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik door zelf vriendelijkheid en vrolijkheid te veinzen probeerde dat mijn ouders mij, net zoals zij ten opzichte van hun klanten deden, óók vriendelijker en vrolijker zouden bejegenen/behandelen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik innerlijk verdriet en woede heb verdrongen, terwijl daarnaast in mezelf innerlijk schuld, angst en schaamte en haat tot ontwikkeling kwamen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb dat ik uit angst voor het verlies van de liefde van mijn ouders erg onzeker en angstig werd en alert voor kritiek en negatief commentaar van anderen.
Ik vergeef mijzelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat ik geen recht heb op gezelligheid, geborgenheid en liefde van een ander.
…..wordt vervolgd.
De AanLeiding Kennen 